Για την επάνοδό της στο προσκήνιο της ενόργανης γυμναστικής έπειτα από διετή αγωνιστική απουσία, για τους λόγους που την ώθησαν να επιστρέψει στα ταπί, αλλά και για τους στόχους της Εθνικής γυναικών και της ίδιας ενόψει Ρότερνταμ, μίλησε η Στεφανί Μπισμπίκου, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ηλεκτρονική έκδοση του αμερικανικού περιοδικού γυμναστικής «International Gymnast».
Η Μπισμπίκου είναι η μοναδική αθλήτρια στην ιστορία της ελληνικής ενόργανης γυναικών, η οποία έχει κατακτήσει μετάλλιο σε κορυφαία διοργάνωση (χάλκινο στη δοκό ισορροπίας, στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του Άμστερνταμ το 2007) και έχει συμμετάσχει σε δύο Ολυμπιακές διοργανώσεις (Αθήνα 2004, Πεκίνο 2008).
Η μετάφραση της συνέντευξης της 22χρονης πρωταθλήτριας στο «International Gymnast»:
(πατήστε εδώ για να διαβάσετε το πρωτότυπο κείμενο στα αγγλικά)
Είχες στο μυαλό σου την πιθανή επιστροφή από την ημέρα που αποφάσισες να κάνεις ένα διάλειμμα;
«Όχι τόσο. Μετά τους Ολυμπιακούς του Πεκίνου, σχεδίαζα να συνεχίσω την καριέρα μου. Επέστρεψα στο γυμναστήριο για λίγο, αλλά έπειτα ένιωσα ότι χρειαζόμουν να σταματήσω. Αυτό συνέβη το Νοέμβριο του 2008 και για ένα ολόκληρο χρόνο δεν έκανα τίποτα απολύτως από γυμναστική. Για να είμαι ειλικρινής, στο διάστημα αυτό δεν μου είχε λείψει τόσο πολύ το άθλημα! Φυσικά, παρακολουθούσα στην τηλεόραση όλες τις διοργανώσεις γυμναστικής και μου έλειπε το αίσθημα που έχεις την ώρα του αγώνα, τα ταξίδια και όλη αυτή η εμπειρία. Ωστόσο, δεν σκεφτόμουν να επιστρέψω.
Η επιμονή και η παρότρυνση της προπονήτριάς μου, Αναστασίας Δόντη, ήταν που με έκανε να αναθεωρήσω. Μου έλεγε ότι έπρεπε να κάνω άλλη μια προσπάθεια. Στο τέλος με έπεισε και από ό,τι φαίνεται έγινε αυτό που ήταν το σωστό. Αν δεν είχα επιστρέψει τώρα στη γυμναστική, είναι πιθανό αργότερα να το μετάνιωνα που δεν ξαναγύρισα».
Πότε επέστρεψες στις προπονήσεις; Ήταν δύσκολο για σένα να ξαναβρείς τη φόρμα σου;
«Ξεκίνησα σιγά – σιγά πέρσι το Νοέμβριο. Παράλληλα, όμως, αφιέρωνα αρκετό χρόνο για τα μαθήματά μου στην σχολή Διαιτολογίας & Διατροφολογίας. Δεν μου απομένουν πολλά μαθήματα για το πτυχίο και ελπίζω ότι θα το πάρω στο κοντινό μέλλον. Τους πρώτους μήνες μετά την επιστροφή μου δεν ήμουν πλήρως αφοσιωμένη στη γυμναστική, αλλά από τον Απρίλιο και μετά έδωσα μεγαλύτερο βάρος στις προπονήσεις. Όσο έβλεπα ότι κάνω πρόοδο, τόσο μεγάλωνε και η επιθυμία μου».
Ποιο ήταν το κίνητρό σου για να ασχοληθείς ξανά ενεργά με τη γυμναστική;
«Το μεγαλύτερο κίνητρο ήταν η επιθυμία να πάω για τρίτη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Ήταν κάτι που το ήθελα εδώ και χρόνια, ακόμα και πριν από το Πεκίνο. Θα είναι υπέροχο αν μπορέσω να συμμετάσχω στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου».
Πιστεύεις ότι στο «δεύτερο σκέλος» της καριέρας σου θα έρθουν τα καλύτερα;
«Προσπαθώ και θα προσπαθήσω να γίνω τουλάχιστον όσο καλή ήμουν πριν, αν όχι καλύτερη. Πάντοτε προσπαθούμε να κάνουμε το παραπάνω βήμα. Αυτή την στιγμή δεν είμαι στο 100% από πλευράς αγωνιστικής ετοιμότητας, αλλά είμαι αρκετά καλά. Θα έλεγα ότι είμαι γύρω στο 70 ή 80%. Αν το παγκόσμιο πρωτάθλημα γινόταν ένα – δυο μήνες αργότερα, τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα για μένα. Και πάλι, όμως, είμαι ευχαριστημένη που έχω φτάσει στο σημερινό επίπεδο μέσα σε τόσο σύντομο διάστημα».
Ποιοι θα είναι οι στόχοι της Εθνικής γυναικών στο παγκόσμιο πρωτάθλημα;
«Ο λόγος για τον οποίο θα αγωνιστώ στο Ρότερνταμ θα είναι για να βοηθήσω την Εθνική να μπει στην 24άδα του ομαδικού. Δεν θα είναι εύκολο, αλλά θα προσπαθήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις. Στην αρχή λέγαμε ότι θα κατέβαινα μόνο στη δοκό ισορροπίας και στο άλμα. Ωστόσο, η πρόοδός μου ήταν γρήγορη και έχω φτάσει στο σημείο να κάνω τα προγράμματά μου και στα τέσσερα όργανα, αν και είμαστε πιεσμένοι από πλευράς χρόνου».
Έχεις οριοθετήσει και κάποιους προσωπικούς στόχους;
«Αν όλα πάνε καλά, ίσως έχω την ευκαιρία να προκριθώ στον τελικό του σύνθετου ατομικού. Επίσης, στη δοκό ισορροπίας το πρόγραμμά μου έχει υψηλό συντελεστή δυσκολίας, 6,1 ή 6,2. Ωστόσο, δεν έχω φτάσει ακόμα στο επιθυμητό επίπεδο σταθερότητας στην εκτέλεσή μου. Προσπαθούμε να εκμεταλλευτούμε καθεμιά από τις ημέρες που απομένουν».
Δεν έχεις συμμετάσχει σε κανέναν επίσημο εγχώριο ή διεθνή αγώνα εδώ και δύο χρόνια, από τους Ολυμπιακούς του Πεκίνου και μετά. Πόσο δύσκολο θα είναι για σένα να πραγματοποιήσεις την επάνοδό σου κατευθείαν σ’ ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα;
«Φυσικά είναι μια πρόκληση για μένα το να επιστρέψω απευθείας σ’ ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα. Σε κάθε διοργάνωση, όμως, μεγαλύτερη ή μικρότερη, η αποστολή του αθλητή είναι η ίδια: Να εκτελέσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα προγράμματα που έχει προετοιμάσει. Κάθε αγώνας είναι εξίσου σημαντικός από αυτή την άποψη».
Στις δύο προηγούμενες εμφανίσεις σου στην Ολλανδία, στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα του 2004 και του 2007 στο Άμστερνταμ, τα αποτελέσματα ήταν εξαιρετικά για σένα. Είναι μια ξεχωριστή χώρα για σένα;
«Σίγουρα! Έχω μόνο όμορφα πράγματα να θυμάμαι από τις δύο προηγούμενες εμφανίσεις μου στην Ολλανδία. Το 2004 πήρα την 8η θέση στο σύνθετο ατομικό και το 2007 κατέκτησα το χάλκινο μετάλλιο στη δοκό, που είναι ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί στην καριέρα μου. Είμαι χαρούμενη που θα αγωνιστώ ξανά εκεί και ελπίζω να μου φέρει καλή τύχη, όπως και τις προηγούμενες φορές».
