Η Τρίτη και 13 Οκτωβρίου δεν αποδείχθηκε ιδιαίτερα τυχερή για τα ελληνικά χρώματα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ενόργανης γυμναστικής του Λονδίνου, αλλά ο Βασίλης Τσολακίδης ήταν εκεί, για να διατηρήσει τις ισορροπίες: Όπως σε κάθε αντίστοιχη διοργάνωση από το 1997, έτσι και αυτή τη φορά, η ελληνική ενόργανη ανδρών θα έχει εκπροσώπηση στους τελικούς οργάνων.
Η υπεράσπιση αυτής της επιτυχημένης παράδοσης πιστώνεται στον 30χρονο σπεσιαλίστα του δίζυγου, ο οποίος τα κατάφερε κόντρα σ’ όλες τις αντιξοότητες. Ο τραυματισμός που είχε υποστεί τον περασμένο Φεβρουάριο στον αριστερό ώμο, τον υποχρέωσε να μείνει αρκετούς μήνες εκτός δράσης, δημιουργώντας φόβους ακόμα και για πρόωρο τέλος της καριέρας του. Παρότι μάλιστα ήρθε στο Λονδίνο έχοντας μόνο μία αγωνιστική συμμετοχή μέσα στο 2009 (αυτήν στο παγκόσμιο κύπελλο του Κατάρ, πριν από δύο εβδομάδες, όπου είχε μείνει 11ος στον προκριματικό), απέδειξε ότι παραμένει μεταξύ των κορυφαίων.
Το πρόγραμμα του Τσολακίδη είχε σχετικά χαμηλό συντελεστή δυσκολίας (6,30), αλλά η «καθαρή» εκτέλεση του έδωσε την 5η θέση στον προκριματικό του αγωνίσματος, σε ισοβαθμία με τον 4ο. «Είμαι πολύ ευχαριστημένος που μπήκα στον τελικό. Είναι μια επιτυχία που μου δίνει αυτοπεποίθηση για την συνέχεια. Μετά από την περιπέτεια που πέρασα φέτος με τον τραυματισμό μου, χαίρομαι και μόνο που μπορώ να συμμετέχω στους αγώνες. Όπως άλλωστε είχα πει πριν από την αναχώρηση, πίστευα ότι μπορούσα να τα καταφέρω ακόμα και με αυτό το ‘ελαφρό’ πρόγραμμα», υπογραμμίζει και συμπληρώνει: «Μέχρι τον τελικό της Κυριακής, θα δούμε αν θα ανεβάσουμε την αρχική αξία. Ακόμα και με το ίδιο πρόγραμμα, πάντως, μπορώ να τα πάω καλύτερα. Στον προκριματικό έκανα 2-3 λαθάκια, που μου στοίχισαν τουλάχιστον 30 εκατοστά του βαθμού».
Ο Θεσσαλονικιός πρωταθλητής, ο οποίος στον τελικό της Κυριακής (18/10) θα εμφανιστεί 7ος και προτελευταίος μεταξύ των οκτώ φιναλίστ, δηλώνει πως δεν τον απασχολεί ούτε η σειρά εκτέλεσης, ούτε οι αντίπαλοί του: «Για μένα, δεν παίζει ρόλο με ποια σειρά αγωνίζομαι, ούτε σκέφτομαι τι θα κάνουν οι άλλοι. Το μόνο που με απασχολεί είναι να κάνω εγώ αυτό που πρέπει, να νικήσω ξανά στη μάχη με τον εαυτό μου».
Μάλιστα, η τέταρτη συμμετοχή του σε τελικό παγκοσμίου πρωταθλήματος, έπειτα από εκείνες του 2001 (7ος στη Γάνδη), του 2005 (6ος στη Μελβούρνη) και του 2006 (4ος στο Άαρχους) συνδυάζεται με την απόκτηση του τέταρτου παιδιού του. «Έγινα πατέρας την 1η Οκτωβρίου, το ίδιο βράδυ που επέστρεψα από το Κατάρ. Και μια εβδομάδα μετά, ξαναέφυγα για Λονδίνο. Μέχρι να το ξαναδώ, το μωρό θα έχει γίνει ολόκληρος άνθρωπος!», λέει ο 30χρονος αθλητής, που έχει αποκτήσει τρεις γιους και μία κόρη με την παλιά πρωταθλήτρια της ρυθμικής, Γεωργία Στράκα.
Από την πλευρά του, ο Αλέκος Ιωακειμίδης, προπονητής του Τσολακίδη από τα τέλη του 2008, επαναλαμβάνει πως ό,τι έρθει από εδώ και πέρα απλώς θα κάνει μεγαλύτερη την επιτυχία: «Ο πρώτος στόχος επιτεύχθηκε. Τώρα, θα δούμε μέσα από τις προπονήσεις αν και πόσο θα ανεβάσουμε το βαθμό δυσκολίας ενόψει του τελικού. Μπορούμε να φτάσουμε μέχρι το 6,70, αλλά ίσως επιλέξουμε κάποια ενδιάμεση λύση για περισσότερη σταθερότητα. Εξάλλου, εκείνο που θέλουμε πιο πολύ απ’ όλα, είναι να κάνει σωστά το πρόγραμμά του».
Τα συγχαρητήριά του έδωσε στον αθλητή του Διαγόρα Αμπελοκήπων και ο προηγούμενος προπονητής του, Αβραάμ Σαπρανίδης. «Μπράβο στον Βασίλη. Όλοι μας πιστεύαμε και περιμέναμε την πρόκρισή του. Μακάρι να φέρει και το μετάλλιο στον τελικό», είπε ο ομοσπονδιακός τεχνικός, που βρίσκεται στη βρετανική πρωτεύουσα ως προπονητής του Μιχάλη Δουλκερίδη.
