Η συμμετοχή του Λευτέρη Πετρούνια στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ενόργανης γυμναστικής (13-18 Οκτωβρίου) αποτελεί από μόνη της μια υπέρβαση. Όχι μόνο επειδή ο νεαρός πρωταθλητής των κρίκων προτιμήθηκε για τη διοργάνωση του Λονδίνου έναντι του δις Ολυμπιονίκη Δημοσθένη Ταμπάκου, αλλά και επειδή μόλις πριν από δύο χρόνια έμοιαζε με ένα χαμένο ταλέντο.
Ο Πετρούνιας, που δεν έχει ακόμα κλείσει τα 19 του χρόνια και θα αγωνιστεί για πρώτη φορά σε μεγάλη διοργάνωση της κατηγορίας ανδρών, είχε σταματήσει την ενόργανη το 2004, λόγω προβλημάτων τραυματισμού στους δύο αγκώνες. Έπειτα, όμως, από προτροπή των ανθρώπων της νέας διοίκησης της Ε.Γ.Ο., επέστρεψε στο γυμναστήριο το 2007 και η εξέλιξή του ήταν εντυπωσιακή.
«Είχα σταματήσει για δυόμισι χρόνια, επειδή οι αγκώνες μου είχαν επιβαρυνθεί πολύ. Στο διάστημα εκείνο, ασχολήθηκα με διάφορα αθλήματα για να βγάλω κάπου την ενέργειά μου. Από ποδόσφαιρο, μέχρι ‘παρκούρ’, που συνδυάζει γυμναστική και ακροβατικά στο δρόμο. Τίποτε, όμως, δεν συγκρινόταν με την ενόργανη, που είναι το ιδανικό άθλημα για όσους έχουν υπερβολική ενέργεια. Γι’ αυτό, αποφάσισα να ξαναδοκιμάσω, με την παρακίνηση των φίλων και των γονιών μου», τονίζει ο 19χρονος αθλητής, που πρόπερσι εντάχθηκε δοκιμαστικά για ένα μήνα στο κλιμάκιο των Εθνικών ομάδων και έμεινε εκεί.
Ακολούθησε η συμμετοχή του στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα εφήβων, το 2008 στη Λοζάνη (7ος στους κρίκους), αλλά και μια σειρά από διακρίσεις σε φετινά παγκόσμια κύπελλα της κατηγορίας ανδρών: Έπειτα από την 4η θέση στο Κότμπους της Γερμανίας, αλλά και στη Γλασκόβη, το πολυπόθητο μετάλλιο ήρθε την περασμένη εβδομάδα στην Ντόχα, όπου κατετάγη 3ος στο αγαπημένο του όργανο.
«Από τότε που ξανάρχισα τη γυμναστική, η θέλησή μου είναι διπλάσια. Οι ενοχλήσεις στους αγκώνες υπάρχουν και πάντοτε θα υπάρχουν. Ωστόσο, γνωρίζω ότι αθλητής ίσον πόνοι. Μέσα από τους πόνους και τις δυσκολίες έχουν βγει και οι καλύτεροί μου αγώνες», τονίζει ο Λευτέρης Πετρούνιας και συνεχίζει: «Η πρώτη συμμετοχή μου σ’ ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα είναι μια πρόκληση. Είναι ένας αγώνας στον οποίο θα τα δώσω όλα, ό,τι έχω… Είμαι έτοιμος να παρουσιάσω στους κρίκους ένα πρόγραμμα με ανεβασμένη αρχική αξία, με στόχο να μπω στον τελικό. Πιστεύω ότι μπορώ να τα καταφέρω. Και αν προκριθώ στην οκτάδα, μετά όλα παίζονται».
Όσο για την προοπτική να εξελιχθεί μελλοντικά σε διάδοχο του Ταμπάκου, τον οποίο ξεπέρασε στο παγκόσμιο κύπελλο της Ντόχα, ο ανερχόμενος πρωταθλητής δηλώνει φιλόδοξος, αλλά και προσγειωμένος: «Ο Δημοσθένης είναι από τους μεγαλύτερους Έλληνες αθλητές όλων των εποχών. Η ευθύνη είναι τεράστια. Νιώθω περήφανος που κατάφερα να φτάσω σ’ ένα τέτοιο σημείο, μέσα από την σκληρή προπόνηση. Ακόμα και να υπάρχει ταλέντο, άλλωστε, χάρη στη δουλειά αναδεικνύεται. Για μένα, η διοργάνωση του Λονδίνου μπορεί να αποτελέσει μία καλή αρχή. Στους κρίκους, εξάλλου, η κορύφωση κάθε αθλητή έρχεται μετά την ηλικία των 22-23 ετών. Αρκεί να έχουμε υγεία…».
Την ψυχική δύναμη του νεαρού πρωταθλητή των κρίκων υπογραμμίζει και ο προπονητής του, Καλίν Ζάρο. «Στο Κατάρ ο Λευτέρης έκανε πρόγραμμα με αρχικό βαθμό δυσκολίας 6,60, αλλά στο παγκόσμιο μπορεί να ανεβάσουμε τον συντελεστή σε 6,80, βάζοντας στην έξοδο διπλό σάλτο με διπλή πιρουέτα. Αν χρειαστεί, θα το ρισκάρουμε, ανάλογα με το τι θα κρίνουμε ότι θα μας φέρει πιο κοντά σε πρόκριση στον τελικό», λέει ο Ρουμάνος προπονητής και συμπληρώνει: «Ο Λευτέρης είναι αγωνιστής. Έχει σημαντικά αγωνιστικά προσόντα, αλλά και μεγάλο πείσμα. Εκτός από τους κρίκους, έχει επίσης καλό επίπεδο στο έδαφος και στο άλμα. Μέσα στα επόμενα χρόνια, αν είναι υγιής, θα δείξει πολλά».
