Η Κλέλια Πανταζή δίνει Ολυμπιακή λάμψη στο 16ο «Κύπελλο Καλαμάτας»

Η επίσημη εκφωνήτρια του 16ου διεθνούς μίτινγκ ρυθμικής γυμναστικής «Κύπελλο Καλαμάτας», δεν είναι άλλη από την Κλέλια Πανταζή, τη νεότερη Ελληνίδα Ολυμπιονίκη όλων των εποχών, ανεξαρτήτως αθλήματος.

Η χάλκινη Ολυμπιονίκης του 2000 με την ελληνική ομάδα του ανσάμπλ βρίσκεται για άλλη μια φορά κοντά στις προσπάθειες των διαδόχων της στην Εθνική ομάδα της ρυθμικής γυμναστικής, έστω και έξω από το ταπί. Μαζί της, ενεργό ρόλο στη διοργάνωση της μεσσηνιακής πρωτεύουσας έχει και μια άλλη πρώην πρωταθλήτρια του ανσάμπλ, η Ελένη Χρονοπούλου (5η στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας), η οποία στο 16ο «Κύπελλο Καλαμάτας» είναι η επίσημη συνοδός των αθλητριών κατά την είσοδό τους στον αγωνιστικό χώρο.

«Είναι η δεύτερη φορά που εκτελώ χρέη εκφωνήτριας σε μια διοργάνωση. Είχα ανάλογο ρόλο και στα αγωνίσματα γυμναστικής της Παγκόσμιας Γυμνασιάδας του 2006, στο Γαλάτσι, όπου μάλιστα είχα ως παρτενέρ την πρώην συναθλήτριά μου στην Εθνική ομάδα του ανσάμπλ, Χαρά Καρυάμη», εξηγεί η Πανταζή, η οποία σχεδιάζει να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη δημοσιογραφία. Ως πτυχιούχος του Τμήματος Μ.Μ.Ε. και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου, η Ολυμπιονίκης του Σίδνεϊ έχει ήδη κάνει πρακτική εξάσκηση στη δημοσιογραφική ομάδα της τηλεοπτικής εκπομπής του Alpha «Η μηχανή του χρόνου».

«Η αγάπη μου για τη δημοσιογραφία γεννήθηκε όταν πλέον έγινα Ολυμπιονίκης και έζησα τον κόσμο των Μ.Μ.Ε. μέσα από τις συνεντεύξεις που δίναμε. Ήταν κάτι που προέκυψε στην πορεία. Όταν ήμουν μικρή, σκεφτόμουν ότι θα ήθελα να γίνω νηπιαγωγός, χορεύτρια του μπαλέτου ή καθηγήτρια φυσικής αγωγής όπως οι γονείς μου», τονίζει η 23χρονη πρώην πρωταθλήτρια, που συμπληρώνει: «Θα μου άρεσε να ασχοληθώ με το αθλητικό ρεπορτάζ, είτε με μεταδόσεις, είτε με την παρουσίαση κάποιας εκπομπής. Προτιμώ την τηλεόραση, αλλά δεν απορρίπτω το ραδιόφωνο. Το ιδανικό για μένα, πάντως, θα ήταν να μπορούσα να ασχοληθώ με μία αθλητική εκπομπή, η οποία θα εστίαζε στην προετοιμασία των αθλητών, στο δρόμο που ακολουθούν μέχρι να φτάσει η ώρα της συμμετοχής τους σε κάποια μεγάλη διοργάνωση. Στο ανσάμπλ, για παράδειγμα, οι θεατές βλέπουν τα 2 λεπτά που διαρκεί ένα πρόγραμμα, αλλά δεν έχουν τη δυνατότητα να γνωρίζουν την πορεία της ομάδας μέχρι εκεί, τις οκτάωρες προπονήσεις που υπάρχουν σε καθημερινή βάση και ό,τι άλλο συμβαίνει κατά την περίοδο της προετοιμασίας».

Στρέφοντας το βλέμμα στο παρελθόν και στην εποχή που είχε κατακτήσει το χάλκινο Ολυμπιακό μετάλλιο σε ηλικία μόλις 15,5 ετών, η Κλέλια Πανταζή θυμάται πως «…δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο σημαντικό ήταν αυτό που μου συνέβαινε, επειδή ακριβώς ήμουν πολύ μικρή. Αν αγωνιζόμουν τώρα σε Ολυμπιακούς Αγώνες, θα είχα σίγουρα πολύ περισσότερο άγχος. Σε κάθε περίπτωση, η συμμετοχή στο Σίδνεϊ ήταν η πιο δυνατή εμπειρία της ζωής μου. Εξίσου ψηλά κατατάσσω μόνο μία ακόμη εμπειρία, την αφή του Ολυμπιακού βωμού στο Κάστρο της Μυτιλήνης, κατά την Ολυμπιακή Λαμπαδηδρομία του 2004».

Ωστόσο, η δεύτερη Ολυμπιακή συμμετοχή της δεν μπόρεσε να γίνει πραγματικότητα, αφού το Μάρτιο του 2004 υποχρεώθηκε να αποσυρθεί από τα ταπί λόγω σοβαρού τραυματισμού στο γόνατο: «Με στενοχώρησε πολύ που δεν κατάφερα να συμμετάσχω στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Μετά την παρουσία μου στη διοργάνωση του Σίδνεϊ, αυτό ήταν το μεγάλο όνειρό μου. Τουλάχιστον, όμως, μπόρεσα να δω στην ομάδα ανσάμπλ του 2004 την μικρότερη αδερφή μου, την Άννυ».

Ακόμα και σήμερα, το πάθος της για τη ρυθμική γυμναστική εξακολουθεί να υπάρχει και συχνά νοσταλγεί τις εποχές του πρωταθλητισμού. «Μου λείπει το κλίμα που υπάρχει στην ομάδα πριν και κατά τη διάρκεια των αγώνων. Η τελευταία εβδομάδα της προετοιμασίας, ο αγώνας, οι απονομές… Ωστόσο, δεν μου λείπει καθόλου το να προπονούμαι δέκα ώρες την ημέρα, να πονούν τα πόδια μου και να πρέπει να προσέχω τη διατροφή μου, χωρίς να μπορώ να φάω μια σοκολάτα!», δηλώνει, αλλά ταυτόχρονα παραδέχεται ότι «…πολύ θα ήθελα πάντως να μπορούσα τώρα να πεταχτώ μέσα στο ταπί και να εκτελέσω ένα πρόγραμμα. Δεν γίνεται, όμως, επειδή έχω πλέον βγει στην σύνταξη! Έχουν περάσει τα χρόνια που ήμουν αθλήτρια».